Marathon Rotterdam 2012

Na 14 weken specifieke voorbereiding was het weekend van 15 april aangebroken. Samen met Jan, Elly en Tini naar Rotterdam om de marathon te gaan lopen. Allemaal hadden we onze eigen doelstelling. Mijn doelstelling was om de marathon vlak te lopen in een tijd onder de 3uur30min. Zou dat gaan lukken?

Erasmusbrug by Night

Vooraf
Op zaterdag zijn we met de trein naar Rotterdam gereisd. Jan haalde me om 11 uur op zodat we vanuit Zuidhorn de trein van 12:07 uur naar Rotterdam konden nemen. In de volgende voorbereiding zullen we ook moeten trainen op treinreizen want we gingen in een trein zitten die maar nooit vertrok. Om 12:30 zei Elly: ‘zitten we eigenlijk wel in de goede trein’. Dat bleek niet het geval. Gelukkig vertrok om 12:46 de volgende intercity naar Rotterdam zodat we slechts met 39 minuten vertraging onze reis konden vervolgen.

Aangekomen in Rotterdam hebben we onze koffers naar het hotel gebracht. We zaten in een hotel (Intell Hotels) met prachtig uitzicht op de Erasmusbrug. Vervolgens voegden Erik en Geeske (die iets later kwamen) zich bij het gezelschap en hebben we de startnummers opgehaald. Hier kwamen we geheel toevallig een andere lid van de loopgroep tegen, Arno die er ook helemaal klaar voor was. Om 20.00 uur konden we aan tafel voor het pastabuffet. We zijn allemaal flink aan het stapelen geweest om ervoor te zorgen dat de spieren zondagmorgen afgeladen vol zouden zitten met glycogeen (een belangrijk goedje). ’s Avonds zijn we over de Erasmusbrug gelopen die schitterend wordt verlicht. We hadden er allemaal zin in.

De race

Delegatie Loopgroep Nienoord

Na het ‘you ‘ll never walk alone’ van Lee Towers, een bijzonder moment, was het zover. Ik stond in startvak D (eindtijd 3:00 tot 3:30 uur) en de eerste kilometers waren vooral erg druk en je weg zoeken. Na ongeveer 5km kon ik aansluiten bij een tweetal die ongeveer 4min50sec per/km liepen. Het voelde makkelijk aan en ik besloot mee te gaan. De kilometers volgden zich in rap tempo op, het tempo was zeer constant en het gevoel was goed. Ook het eten en drinken ging prima, bij elke drinkpost een paar slokken water en bij 16, 26 en 35km vloeibare koolhydraten in de vorm van een energy gel. Op de halve marathon kwam ik door in 1:43:15, prima op schema dus voor een tijd onder de 3uur30min en het ging goed. Bij 26km kwamen we voor de tweede maal over de Erasmusbrug. De weg liep iets omhoog, hier loste ik mijn twee metgezellen (niet echt klimgeiten blijkbaar en ik pakte belangrijke punten voor de bolletjestrui) om mij in de afdaling weer te laten inrekenen. 

De kilometers tussen 26 en 31 gingen nog steeds in het ritme 4min50sec per kilometer, geen vuiltje aan de lucht. Ondertussen begon ik aan de laatste (k)lus, de ronde om de Kralingseplas door het Kralingsebos. De toppers hadden de laatste lus al gemaakt en liepen ons, recreanten, tegemoed. Dit was een mooi moment, ik zag onder andere Rens Dekkers, de eerste vrouw en Miranda Boonstra die met haar laatste 3 kilometer van de marathon bezig was met als doel zich te kwalificeren voor de Olympische Spelen. Iedereen riep, ‘kom op Miranda’. Het was erg leuk te ervaren dat iedereen op de hoogte was van haar kwalificatiepoging en met haar mee leefde. Uiteindelijk zou ze 8 seconden tekort komen voor Olympische kwalificatie.

Finish

Enfin, ik was zelf inmiddels op weg naar het 35km punt en de kilometertijden liepen een klein beetje op naar gemiddeld 4min55sec. Ik zag vanaf hier ook steeds meer ‘wandelende hardlopers’. Mijn bovenbeenspieren begonnen ook langzaamaan minder fris aan te voelen. Van kilometer 36 naar 38 liep de gemiddelde tijd per kilometer op van 5min2sec via 5min15sec naar 5min31sec. De benen begonnen op het 38 kilometerpunt behoorlijk lam aan te voelen. Het verlangen om even te gaan wandelen en de bovenbenen te ontlasten won het van de vechtlust om door te zetten. Het voelde heerlijk om even te wandelen en ik kon me gek genoeg helemaal niet druk maken dat ik kostbare tijd aan het verliezen was. Ik nam wel steeds een punt in de verte waarop ik me voornam om weer verder te hobbelen. Ik kon echter niet de mentale vechtlust opbrengen om alles eruit te halen, de bovenbenen waren behoorlijk lam maar voor de rest viel het eigenlijk best mee (achteraf bezien). Inmiddels had ik weer een stukje ‘hardgelopen’ en kwam er een drinkpost, dit was weer een goed excuus om weer te gaan wandelen. Het mooie tempo tot km 38 was opeens ver te zoeken en ik verloor veel tijd, maar het maakte me niet eens zoveel uit. Het besef dat ik de finish ging halen maakte me blij en om die paar minuten sneller of langzamer kon ik me niet druk meer maken. De laatste kilometer kon ik desondanks mijn ritme aardig hervinden en mede gedragen door het fantastische publiek op de Coolsingel finishte ik uiteindelijk in een tijd van 3uur36min39sec. Ondanks dat ik de barrière van de 3uur30min niet had weten te slechten was ik dolblij. Bij de finish stond Jeffrey (mijn manager) mij op te wachten en zijn we samen naar de omkleedgelegenheid gelopen.

De anderen
Jan, Elly, Erik, Geeske, en Tini waren ondertussen nog bezig met hun marathon en dat ging goed. Om meteen met de deur in huis te vallen, ze liepen alleen een persoonlijk record. Jan liep zijn eerste marathon gelijk onder de 4.00 uur; 3:58,44 met een doorkomsttijd op de halve van 1:58,47. Een nagenoeg vlakke race en dat tijdens zijn eerste marathon, fantastisch Jan.
Elly liep ook heel knap, een zogenaamde ‘negative split’. Ze legde de eerste helft af in 2:02,03 om uiteindelijk te finishen in 3:59,49. De laatste 2 kilometers waren haar snelste. Supergoed gelopen Elly, de marathon had voor jou zondag wel 45 kilometer mogen zijn, dat was volgens mij ook geen probleem voor je geweest.
Erik en Geeske hadden de Rotterdam marathon vorig jaar ook gelopen. Zij waren de ervaringsdeskundigen binnen het gezelschap. Erik liep tot aan halve marathonpunt samen met Elly. Het tweede gedeelte is hij  nauwelijks verslapt en gefinished in 4:05,00 een ruime verbetering ten opzichte van zijn tijd van vorig jaar. Geeske wist ook vlak te lopen met een eerste helft van 2:06 en een tweede helft van 2:08 wat een finishtijd opleverde van 4:14,34 ruim sneller dan vorig jaar. Beiden proficiat!
Last but not least onze Tini. Tini had in 2010 al een marathon gelopen, deze werd echter vanwege de warmte geneutraliseerd waardoor ze deze niet heeft kunnen uitlopen. In de voorbereiding op Rotterdam 2011 raakte ze geblesseerd. Het was nu tijd voor revanche en die revanche kwam er. In een tijd van 4:37,18 bereikte ze de finish. Superknap Tini, je hebt er veel voor gedaan en je hebt het gehaald.

Achteraf
Het was een schitterend weekend en een marathon lopen is een geweldige ervaring. Het is wel een mysterieuze afstand die ik vooralsnog niet onder de knie heb. Op basis van mijn tijd op de halve marathon zou ik veel sneller moeten kunnen. Hopelijk gaat me dat in de toekomst lukken. Ik ga het zeker nog meerdere malen proberen....

Details Garmin: http://connect.garmin.com/activity/168433824

Vlakke race met slap einde