15 oktober 2013

4 mijl 2013

Eindelijk was het dan 13 oktober, de dag dat het moest gebeuren. De afgelopen acht weken had ik specifiek voor de 4 mijl getraind: duurlopen, tempoduurlopen, kort en lang intervalwerk. De nadruk lag vooral op het snelheidswerk. 400-tjes, 600-tjes, 1000-tjes, minutenloopjes. Ik wist op den duur precies, zonder op het horloge te kijken, hoe snel ik ze liep en met welke hartslag. Naarmate de weken vorderden voelde ik dat de vorm steeds beter werd. Testwedstrijden in Burgum en Zuidhorn leverden dan ook vrij gemakkelijk dikke PR’s op. Begin oktober liep ik zelfs een afstand van 3521 tijdens de coopertest. Dit gaf de burger veel vertrouwen. Zouden deze gunstige voortekenen een voorbode zijn voor een snelle 4 mijl?

Op 13 oktober sta ik vroeg op. Net als anders eet ik twee speltbroodjes met confiture en drink een kop thee. Vervolgens maak ik samen met mijn zus een fietstocht van 10 km ter ontspanning en om de beentjes los te fietsen. Om 11.30u eet ik nog vier broodjes met appelstroop en jam. Daarbij drink ik nog twee glazen water. Meer heb ik niet nodig voor zo’n korte afstand, dat zou alleen maar overbodige ballast zijn. Om 12u vertrek ik naar Groningen, parkeer de auto bij de Gasunie en stap om 12.20u de bus in richting Haren. In Haren heerst gezelligheid en een gezonde wedstrijdspanning. Tijdens een steigerung bij het inlopen haal ik de Keniaanse dames nog even in. Ze zeiden nog wat in het Keniaans, het is vast iets geweest van: ‘kijk die gaat hard’ ;-)

Het is nog even voor de start. Ik sta ongeveer op de 4e startrij, nog nooit stond ik zo ver vooraan. Lopers voeren her en der hun laatste tactische besprekingen. Ik ook met Wouter van Riet. We gaan ons niet laten opnaaien in het begin. Direct tempo 3:30 min/km pakken en dan maar zien of het is vol te houden. 

Om half 2 worden we weggeschoten. Het is nu zaak het juiste ritme te vinden. Helaas zakt mijn hartslagband steeds af en dit verstoord het ritme. Ik duw hem steeds weer omhoog maar hij blijft afzakken. Even later blijft die wel redelijk zitten. Nu de focus op het ritme en het tempo. De eerste kilometer gaat in tempo 3:28 min/km, perfect. Kilometer 2 gaat in tempo 3:30 min/km, ik haal de in supervorm verkerende 60plusser Henk Olijve (eindtijd 23.14 en dat op je 60e!) in. Ik loop mijn eigen ritme, er ontstaan niet echt groepjes dus profiteren zit er niet in. Halverwege kom ik door in 11min14sec, precies op schema na weer een kilometer met tempo 3:28 min/km. Vanaf hier wordt het zwaarder. De spieren beginnen te verzuren en ik moet meer moeite doen om het tempo te handhaven maar dat lukt wel. Kilometer 4 en 5 gaan wederom in het geplande tempo 3:30 min/km. Dan de spoorbrug, het stelt niet veel voor maar het wordt nu vechten. Ik houd het ritme hoog alleen de passen worden minder krachtig. Kilometer 6 leg ik af in tempo 3:32 min/km. Ik ben er nu bijna. Nog 437 meter door de Herestraat en over de Vismarkt. Luidt aangemoedigd door het publiek zit er nog een klein versnellinkje in. De echte power is weg maar mijn streeftijd lijkt haalbaar. Bij het opdraaien van de Vismarkt staat de klok op 22:12. Met een laatste ferme sprint weet ik de finish te halen in…. 22:29,74! Missie gelaagd J

Garmin details
Persoonlijke racevideo

1 opmerking:

Chis zei

Die Keniaanse dames moeten we ook in Rotterdam zien te krijgen. Goed man, dat je ook nog iets kon versnellen in de laatste kilometer. Kan dus volgend jaar nog sneller. Maar deze heb je en neemt niemand je meer af.