Midwinter marathon Apeldoorn

Zondagmorgen om half 9, een half uur eerder dan gepland wegens de sneeuwval, werd ik opgehaald door Rob om af te reizen naar Apeldoorn. Ik was van plan de Asselronde van 27,5km te gaan lopen en Rob de minimarathon van 18,5km. De wegen waren mooi schoon met als gevolg dat we ruim op tijd in Apeldoorn aankwamen. In Apeldoorn reden we echter nog een stukje verkeerd zodat het tijdschema vervolgens weer precies klopte. Daarna hebben we de auto geparkeerd aan de rand van de stad en heeft een pendelbus ons naar het start en finish gebied gebracht.

De organisatie beloofde ons in de advertenties een verwarmde kleedgelegenheid. Echter de kleedgelegenheid was een koude, donkere parkeergarage. Het was erg koud, -5 graden Celcius, dus hoeveel kleding moet je in zulke omstandigheden dragen was de vraag. Ik heb al in temperaturen van 0 tot 28 graden Celcius wedstrijden gelopen maar deze koude was nieuw. Uiteindelijk gekozen voor een lange tight, een thermoshirt, daarover een t-shirt en een dun jackje. Eerst nog een dikke trui erover om het tijdens het inlopen en in het startvak ook warm te kunnen houden. Inmiddels was het 11.30 uur en Rob ging van start voor de 18,5km. Hij had er zin in. Hij had wel een tijdje last van zijn knie gehad dus het was vooral kijken hoe het zou gaan.

Om 12.00 uur klonk het startschot van de 27,5km. Ik was van plan 4min30sec p/km te gaan lopen. De eerste kilometers van het parcours waren vlak en verliepen op het gewenste tempo. Bij kilometer zeven begon de weg aardig omhoog te lopen, richting jawel 'Hoog' Soeren. De kilometertijd liep hier op richting de 5min00 p/km. Het voordeel van heuvel op lopen is dat je er even later weer vanaf mag. De dalende kilometer negen ging dan ook erg soepel een heel snel. De doorkomsttijd op 10 kilometer was 45min39sec, ietsje achter op schema.

Vanaf 10 kilometer begonnen echter andere problemen te spelen. Tijdens de autorit, anderhalf uur voor aanvang van de wedstrijd, had ik nog twee bananen en vier boterhammen gegeten. De boterhammen waren geen probleem, maar de bananen waren flink heen en weer aan het schudden in de maag, oppassen geblazen dus. Vervolgens heb ik maar een drankpost inclusief hapjes banaan overgeslagen en tot kilometer 16 ‘rustig’ doorgelopen en beslist niet versneld. Het werkte want de maag kwam weer tot rust en ik kon me weer volledig op het lopen en de omgeving concentreren. Het was werkelijk een prachtige omgeving, glooiende wegen, heel bosrijk afgewisseld met hier en daar een stukje heide. Er lag een klein laagje sneeuw en het landschap glinsterde in de stralende winterzon.

Enfin, inmiddels kwam ik door op het halve marathonpunt in 1:36:17 en voelde me prima. Vanaf hier wilde ik versnellen en was daar ook tot instaat. Ook mede geholpen door het dalende parcours kon ik het tempo de laatste 6,4km opschroeven naar gemiddeld 4min24sec p/km. Ik raapte talloze deelnemers op die langzaam aan het stilvallen waren. Dit stimuleerde en motiveerde enorm. De laatste anderhalve kilometer waren wel wat zwaarder. De beentjes werden wat stram en ik moest meer moeite doen om het tempo te handhaven. De laatste kilometer was één lange rechte weg, er leek geen einde aan te komen. Echter even later wist ik de finish toch te bereiken in een tijd van 2:04:40.

Rob had zijn 18,5km er al op zitten en was gefinisht in 1:33:07. Hij was vooral tevreden dat zijn knie redelijk pijnloos had gefunctioneerd. Een goede basis om op voort te bouwen Rob! Op de terugweg kregen we erg honger. We zijn gestopt bij de McDonalds en hebben ons flink uitgeleefd. Misschien niet heel verstandig maar het was erg lekker.

Details: http://connect.garmin.com/activity/147349762