Sinterklaas was inmiddels vanuit Spanje naar Nederland
gekomen en ik volgde de omgekeerde reis. Op donderdag 29 november vertrok ik
naar Spanje voor de marathon van Valencia. Samen met Kees, Frank en Peter begon
het avontuur op donderdagnacht om 0.55u op Groningen CS. Vanuit daar reisden we
met de Flixbus voor slechts € 8,99 naar Schiphol, voordelig en snel. Eenmaal op
Schiphol aangekomen was het nog even wachten op onze vlucht. Om 6.45u vertrok
ons Transavia toestel naar Valencia. Na veilig geland te zijn bracht de metro
ons naar het Hostel. Daarna zijn we de stad gaan verkennen.
Kenmerkend voor de stad is Jardín del Turia. Dit is een park aangelegd in de drooggelegde bedding van de rivier de Turia welke in 1957 door een overstroming veel schade aanrichtte en vele mensenlevens kostte. Het park doet nu dienst als recreatiegebied met veel sportfaciliteiten en goede wandel-, fiets- en hardloopmogelijkheden. Aan het uiteinde van het park bevindt zich het Ciudad de las Artes y las Ciencias, oftewel de Stad van de Kunst en de Wetenschap. Dit is Valencia’s meest toonaangevende bezienswaardigheid. Het futuristische gebouwencomplex is gebouwd om meer toeristen naar de stad te trekken en dienst tevens als start en finish locatie van de marathon.
0 – 20 kilometer
De eerste kilometer tijdens een grote stadsmarathon is altijd druk. In Valencia
is dit niet anders. Ik was niet van plan me druk maken als ik in deze kilometer
een paar seconden verlies. Het verlies blijkt erg mee te vallen. De eerste
kilometer leg ik af in 4.20 en vanaf de
tweede kilometer is er ruimte genoeg. Ik heb het juiste tempo direct te pakken.
Alle kilometers tot de 20 gaan tussen de 4.11 en 4.21. Het gaat erg makkelijk
en ik hoef weinig moeite te doen voor het tempo. Ik moet me eerder beheersen om
niet harder te gaan lopen dan dat ik een tandje bij moet zetten. Dit is het
goede gevoel 😊 Ik moet in deze fase wel nodig plassen. Dit
leidt af en besluit even een sanitaire stop in te lassen, het tijdverlies
blijft beperkt, deze kilometer gaat in 4.21.
20 – 30 kilometer
In deze fase loop ik nog steeds comfortabel. Halverwege kom ik wel enkele
tellen boven de 1.30 door. Voor een sub drie uur zal ik dus een negatieve split
moeten lopen. Er loopt een Griekse dame voor mij met twee mannen welke het
geplande tempo lopen. Ik sluit me bij hun aan. Het gaat nog steeds makkelijk al
blijkt de hartslag wel iets op te lopen. Tot aan de 20 kilometer lag mijn
hartslag stabiel op 155 per minuut en deze loopt richting het 30 kilometerpunt
langzaam op naar 164. Het tempo dat we lopen blijft telkens strak op 4.15 al
moet ik er meer moeite voor doen.
30 – tot de finish
De Griekse dame vertraagt in deze fase van de wedstrijd. Ik wil 4.15
blijven lopen en loop er bij weg. Ik begin veel mensen in te halen. Ik sluit
aan bij een man met pet die aangeeft ook graag binnen de 3.00u te finishen. Ik
kan hem goed volgen al moet ik me wel meer concentreren om het tempo te kunnen
blijven lopen. Ik focus mij op een hoge pasfrequentie zoals we bij de trainingen
van Peter hebben geleerd dankzij de metronoom. Bij 38 kilometer moet ik mijn
metgezel laten gaan. De bovenbenen voelen niet goed meer. Het tempo is er
volledig uit zo voelt het. Toch blijken kilometer 38 en 39 nog in 4.27 en 4.40
te gaan. Daarna voel ik me echt niet meer goed en heb ik wandelpauzes nodig om
de bovenbenen te ontlasten. Het schiet nu helemaal niet meer op. In de slotfase
wissel ik lopen en wandelen met elkaar af en zakt het tempo naar 6.30 min/km.
Onder de boog van kilometer 41 word ik opeens misselijk. Vrijwel direct moet ik
overgeven. Gek genoeg gaat het daarna weer iets beter. De laatste 600 meter
weet ik weer rennend af te leggen mede door duizenden mensen langs de kant
welke mij stonden op te jutten wanneer ik wandelde en mij beloonden met een
applaus wanneer ik de looppas er weer in bracht. In de laatste rechte lijn
probeer ik nog te versnellen maar dat lukt niet meer. De kramp zou er dan aan
alle kanten inschieten. Uiteindelijk finish ik na 3 uur 8 minuten en 19
seconden.
Peter, Kees en Frank finishen even later. Peter finisht in 3.13 maar hoopte vooraf iets sneller te zijn. Kees en Frank finishen
na 3.39 een zijn zeer tevreden. Het was een schitterende marathonreis en een fantastische ervaring. Ik kan de marathon Valencia van harte aanbevelen. De organisatie was prima en het mediterraanse klimaat zorgt ervoor dat het ook in december heerlijk vertoeven is in Valencia. Na de marathon zijn wij nog even gebleven en zijn op dinsdag weer terug naar Nederland gevlogen.
De kilometertijden, tot 38 km 'op schema' |
4 opmerkingen:
Zo lekker man kotsen tijdens een marathon....Balen dat je de 3.00 niet kon halen. Maar je bent nog jong gaat je vast lukken
Haha, lekker he. Wie weet Arnoud, er komen zeker nieuwe pogingen.
Is de marathon van Valencia een aanrader? Ik zou graag zelf ook eens een marathon reis willen maken. Vorig jaar ben ik zelf in Valencia geweest en staat zeker op mijn lijstje om daar een keer de marathon te lopen.
Een absolute aanrader Wim!
Een reactie posten