Marathon Amsterdam 2025

Op zondag 19 oktober deed ik voor de tweede keer mee aan de marathon van Amsterdam. Ik prefereer deze marathon boven de marathon van Rotterdam. Ten eerste omdat je kunt trainen in de zomer met mooi weer en omdat het ’s avonds lang licht is. Ten tweede omdat de weersomstandigheden om een marathon te lopen medio oktober beter zijn dan medio april. De zonkracht is lager en mocht het toch een warmere dag zijn dan ben je er beter aan gewend dan medio april. De publieke belangstelling in Amsterdam kan nog niet tippen aan dat van Rotterdam maar ook dat zit in de lift.

De voorbereiding
De voorbereiding bestond voornamelijk uit kilometers vreten in D1 tempo (80% vd kilometers), af en toe wat sessies met marathonblokken (2 x 5 km, 3 x 5 km, 4 x 5 km op marathonpace) en trainen bij de loopgroep. Zo liep ik in augustus gemiddeld 100 kilometer per week en in september 75 km per week. Ook nam ik in de voorbereiding een paar keer deel aan wedstrijden. Ik liep in Winschoten 37.57 op de 10 kilometer en in Rolde op de halve marathon in 1 uur 26 minuten. Eigenlijk precies zoals gepland en verwacht. De doelstelling voor de marathon was 3 uur en 5 minuten en op basis van de 10 km en halve marathontijd realistisch.

Tegenslag
Helaas kreeg ik in de week voorafgaand aan de marathon griepachtige verschijnselen. Ik zat laag in de energie. Op advies van Géon nam ik vanaf woensdag iedere dag een gembershot (ontstekingsremmend) en ook de bietensap kwam weer op tafel. Wellicht zou ik door deze wondermiddelen op tijd hersteld geraken. Op zaterdag ging het iets beter maar ik had niet het gevoel dat ik op het toppen van mijn kunnen kon presteren. Mijn doelstelling voor de marathon werd om de medaille uit Amsterdam mee naar huis te nemen en te lopen op een pace voor een eindtijd 3 uur 30 minuten voor zolang als dat zou gaan.

Raceday
Om 9.07 uur werd ik losgelaten voor het avontuur van 42 kilometer en 195 meter. Met een graad of 8 en windkracht 3 was het ideaal loopweer. Ik werkte de kilometers af in 4.50/km en het ging best goed. Bij 9 kilometer begon ik zwarte vlekken te zien. Bij de verzorgingspost op 11 kilometer twee stukjes banaan gehad en daarna zag ik gelukkig weer scherp. Langs de Amstel vanaf 15 km kwam ik bij Jeffrey en Femke. Een stukje met hun opgelopen, zij zaten net als ik op dat moment lekker in de wedstrijd. We hadden tegenwind dus ik besloot achter brede ruggen te kruipen om energie te sparen. Tot 34 kilometer kon ik steady doorlopen op tempo 4.50/km. Vanaf daar kreeg ik zware benen en werd het overleven. Het tempo nam af van 4.50/km naar 5.15/km naar 5.35/km. In het Vondelpark bij 40 km was ik er even klaar mee en heb ik 3 minuten gewandeld. Bij het verlaten van het Vondelpark is het nog 1600 meter. Daar heb ik mezelf een schop onder de kont gegeven om dit laatste stuk in looppas af te leggen. Uiteindelijk finishte ik na 3.33,57 en kreeg ik een prachtige medaille omgehangen.
Blij en tevreden dat ik toch mee heb gelopen en de finish heb weten te halen.

Wat ik verder nog opvallend vond is dat hardlopend Nederland telefoon verslaafd is. Het was lastig om het Olympisch stadion uit te komen. Ik werd koud en wilde naar mijn bagage buiten het stadion.  De doorstroming stokte. Bijna iedereen was bezig met selfies maken, vlogs opnemen, activiteiten uploaden en kudo’s geven.

Tegen deze lopers wil ik zeggen, geniet na de finish ook eens van de offline omgeving en leg dat scherm eens weg.

7 van 7 huizen

Vrijdagavond 9 augustus deed ik mee aan de 7 van 7 huizen. Na een aantal jaren afwezigheid stond deze loop weer op de kalender. Aan populariteit heeft de loop niks ingeboet, sterker nog, een record aantal deelnemers deed mee. Ook Loopgroep Nienoord was sterk vertegenwoordigd.

Als voorbereiding had ik in juli een 5-tal testloopjes op wedstrijdtempo gedaan. Deze testloopjes werden georganiseerd door Grunning.nl, een virtuele competitie bestaande uit Strava segmenten. Per loopje heb je één week de tijd om een zo snel mogelijke tijd neer te zetten. Je mag ieder loopje zo vaak lopen als je wilt. De organisatoren houden de uitslagen vrijwel dagelijks bij op de site en maken een eindklassement op. Bij mij ging het iedere week beter. In de onderstaande tabel mijn gelopen tijden.

Datum	parcours	eindtijd	Tijd per kilometer
5 juli 2024	4 mijl Onlanden	24.49	3.51
11 juli 2024	4 mijl Stadspark	24.54	3.55
16 juli 2024	12 km Rondje meer, kon minder	47.14	3.56
25 juli 2024	5 km Eem de Hort(us) op	18.20	3.39
29 juli 2024	4 km Broez’n deur Vinkhoez’n	14.23	3.36

Op basis van de bovenstaande resultaten wist ik wat er ongeveer in zou zitten. Mijn streeftijd was 26.00 wat neerkomt op 3.42 min/km. Is het me gelukt?

1^e km – ik start vanaf de 3^e rij. Ik word een beetje opgehouden maar vanaf ongeveer 200 meter krijg ik ruimte. Eerste kilometer heel netjes in 3.35.
2^e km – ik blijf mensen inhalen. In mijn enthousiasme gaat het eigenlijk te snel. Ik klok een tweede kilometer van 3.31. Het moet rustiger want dit ga ik niet volhouden.
3^e km – iets rustiger dan kilometer 2 maar ik loop tegen de limiet. De kilometer gaat in 3.45 min/km.
4^e km – deze kilometer is deels onverhard, met bochten en over gras. Ik weet het tempo te consolideren, 3.43 min/km.
5^e km – inmiddels de tweede rond (2 x 3,5 km). Ik let op mijn pasfrequentie, dat helpt, het tempo blijft 3.43 min/km
6^e km – het wordt zwaar. Ik heb zin om langzamer te gaan lopen. Maar hé, kom op, het is nog maximaal 8 minuten afzien. Doorzetten nu. Wederom een kilometer van 3.43 min/km.
7^e km – op het rode asfalt van de Haspel begin ik te verslappen. En er komt nog een zwaar stuk onverhard. Eenmaal op het onverharde nog een keer verstand op nul en gas erop. Ik pers er nog een kilometer uit van 3.47 km/min.

Leeggestreden finish ik na 26.12. De sub 26 niet gehaald maar alles gegeven en geknokt tot het eind. Bovendien bleek ik 2^e te zijn geworden in de 35+ categorie. Met een medaille en een trofee keerde ik tevreden huiswaarts.

PS. In de winter organiseert grunning.nl waarschijnlijk weer een virtueel loopcircuit. Erg leuk om mee te doen en om in vorm te komen.

PS 2. Complimenten voor de organisatie van de 7 van 7 huizen. Wat een topevenement hebben jullie neergezet.

Test Nike Zoom Vaporfly next%

Vorig jaar werd de marathon voor het eerst onder de 2 uur gelopen. Eliud Kipchoge liep de 42,195 kilometer in 1 uur 59 minuten en 40 seconden. Nike ontwikkelde voor dit project een speciale schoen; de Nike Zoom Vaporfly next%. De schoen kenmerkt zich door verend schuim en een koolstofvezelplaat, die voor een spingplankeffect zorgt. Volgens testen van de fabrikant levert de schoen 2% tot wel 6% voordeel. Inmiddels zie je de schoenen steeds meer terug bij recreanten. Het viel mij eind vorig jaar op dat deze recreanten ook stuk voor stuk sneller liepen dan voorheen. Genoeg reden om een paar aan te schaffen en uit te testen. Levert het mij ook voordeel op en zo ja, hoeveel?

Oliebollenloop Gorredijk – 31 december 2019 – ‘normale’ schoenen
Op Oudjaarsdag liep ik de Oliebollenloop in Gorredijk op mijn ‘normale’ loopschoenen, de Mizuno wave Rider 23. Het was koud en zonnig weer met weinig wind. Daarnaast waren er veel snelle lopers. De omstandigheden waren uitstekend. Op mijn ‘ouwe kloffies’ kwam ik tot een eindtijd van 37 minuten en 8 seconden. De gemiddelde tijd per kilometer bedraagt bij deze eindtijd 3 minuten en 43 seconden. Wat mijn opviel is dat er veel PR’s werden gelopen door mensen met, juist ja, de Nike Vaporfly schoenen. Genoeg reden voor mij bij thuiskomst de schoenen te bestellen.

Nieuwjaarsloop de Wilp – 4 januari 2020 – ‘speciale’ schoenen
Op vrijdag werden de Nike Vaporfly schoenen bezorgd. Het is dan even spannend of de schoenen passen en lekker zitten. Gelukkig was dat het geval. Ik wist dat schoenen van Nike klein uitvallen, daarom had ik maat 43 besteld terwijl ik bij Mizuno op maat 42,5 loop. Een dag later ging ik naar de Wilp om ze te testen in wedstrijdverband. De (weers)omstandigheden waren minder gunstig dan in Gorredijk. Er stond behoorlijke wind uit het westen (4 beaufort) en bovendien komen er in de Wilp minder snelle lopers. In tegenstelling tot in Gorredijk liep ik de hele wedstrijd solo. Desondanks ging het sneller. Ik liep de 10 kilometer in 36 minuten en 30 seconden*. Ik liep gemiddeld 4 seconden per kilometer (3.39 min/km) sneller dan in Gorredijk en dat met zwaardere omstandigheden. In Gorredijk liep ik met een gemiddelde hartslag van 159 slagen per minuut en in de Wilp met een gemiddelde hartslag van 160 slagen per minuut. Mijn fysieke ‘inspanning’ was dus nagenoeg gelijk.

Mijn conclusie is dat je op de Nike Zoom Vaporfly next% harder kunt lopen. Het heeft mij een voordeel opgeleverd van 38 seconden over een afstand van 10 kilometer. Dit is niet de 4% voordeel welke de fabrikant claimt maar 1,7%. Echter zoals aangegeven waren de (weers)omstandigheden in de Wilp minder gunstig dan in Gorredijk. Ik ben heel enthousiast en kan de schoenen zeker aanbevelen. Ik zie mijn persoonlijke doel dichterbij komen, een marathon binnen de 3 uur. Mijn PR staat op 3 uur en 4 minuten en met een voordeel van 1,7% heb ik al 2 minuten en 40 seconden te pakken. Laat die marathon maar komen :-)

Het enige nadeel van de schoen is de aanschafprijs van € 275,- en bedenk daarbij ook dat ze sneller slijten als een normale loopschoen.

'mooi roze is niet lelijk'

* Het parcours in de Wilp is 120 meter langer. Mijn finishtijd was 36 minuten en 50 seconden.

De Run van Winschoten

Zaterdag 14 september, het was weer tijd voor de Run van Winschoten. Een evenement waar ultralopers aan hun trekken komen maar waar ook loopgroepen en bedrijven naar uitkijken. Je hebt namelijk naast de 50 km en 100 km solo de 10 x 10 km estafette. Een leuk onderdeel waarbij je als loopgroep gezamenlijk een goede prestatie neer kunt zetten en kunt strijden tegen andere loopgroepen en bedrijven. Voor het derde achtereenvolgende jaar waren we van de partij als Loopgroep Nienoord.

Ongeveer na 300 meter vanaf start/finish hadden we onze 'basis' opgericht. Onze basis bestond uit een partytent, enkele campingstoelen en een koelbox. We hadden een mooie (dezelfde plek als vorig jaar) plek direct aan het parcours vanwaar we de lopers, maar vooral onze loper konden aanmoedigen.

Om 9.30u was de start van de estafette. Joost was onze eerste troef. Hij is prima in vorm en dat resulteerde ook in een mooie tijd van 42.39. Vervolgens nam Marco het stokje over. Uiteraard wilde Marco niet onderdoen voor de tijd van Joost. Mede hierdoor kwam hij nog sterker voor de dag dan gepland en scherpte hij zijn PR aan naar 41.12. Vervolgens mocht Gesinus voor Nienoord de baan in. Ik weet niet wat Marcel allemaal in de koelbox mee had genomen maar ook Gesinus ging als een raket. Hij dook maar liefst 2,5 minuut onder zijn PR welke nu staat op 46.18. Ook John stelde niet teleur, hij liep in een vlakke race een keurige tijd van 48.06. Daarna was het de beurt aan de jarige in onze groep. Met een extra jaar loopervaring dook ook Gea onder de door haar zelf opgegeven tijd. Wat ze precies liep is bij het ter perse gaan van dit artikel niet bekend (Gea heeft haar race niet op Strava). Gerrit mocht het stokje van Gea overnemen en liep zijn 10 kilometer met een gemiddelde pace welke hij keurig onder de 5.00 min/km wist te houden (4.58 min/km) en finishte hij in 49.13. Na Gerrit was het de beurt aan Harry. Inmiddels was het 14.10u, scheen de zon volop en viel de wind weg. Desondanks dook Harry ruim onder zijn van te voren opgeven tijd (50.00) en was hij tevreden met zijn 49.22. Om even voor 3 was het tijd voor Harmen. Harmen kampt de laatste weken met een gevoelige pees onder zijn voet. We waren blij dat hij mee kon lopen want zelfs wanneer hij niet topfit is, is hij van toegevoegde waarde. Na een snelle start beleefde hij een zwaar tweede deel van de ronde. Hij finishte na 44.09 en het belangrijkste, de blessure leek niet te zijn verergerd. Over blessures gesproken, als een-na-laatste was het de beurt voor Manon. Ze komt terug van een blessure en voert het trainingsvolume langzaam weer op. Ze wilde graag binnen het uur lopen en dat lukte ruimschoots met 58.15. Tenslotte had ik zelf de eer om het karwei af te maken. Mijn plan was om behoudend te starten en de eerste 5 km te lopen in 19 hoog om vervolgens af te bouwen richting de eindstreep. Het eerste deel van mijn race verliep vervolgens de planning. Echter van de versnelling kwam weinig terecht. Ik wilde graag versnellen naar 3.45 min/km maar bleef steken op (3.53/3.54). Ik finishte na 39.10. 

Uiteindelijk hebben we gezamenlijk de 100 kilometer afgelegd in 7.50,29 met een gemiddelde pace van 4.42 min/km wat neerkomt op een snelheid van 12,75 km/h. We waren 20ste van de in totaal 176 teams. Maar bovenal was het een sportieve, leuke en gezellige dag. Wat mijn betreft komt er volgend jaar zeker een vervolg.

N.B. Albert liep een 10 kilometer in het estafetteteam van Menzis. Hij deed het niet onverdienstelijk en kwam na een keurige 39.12 over de streep.

Slach om 'e Mar

Met nog 15 dagen te gaan tot aan de marathon van Hamburg vandaag de Slach om 'e mar. Dit betekent 'een gevecht' van ruim 21 km om het Burgumermeer. Samen met Janetta reis ik vandaag af naar Burgum. Rond 10.15u arriveren we op onze bestemming. We blijven eerst nog even in de auto zitten want het hagelt en sneeuwt een beetje. Ik heb vandaag alleen de korte broek meegenomen. Wellicht toch iets te optimistisch? Na tien minuutjes is het droog en halen we ons startnummer op. Binnen zien we Sonja van de Berg. Zij loopt vandaag net als Janetta de 10 kilometer. Het gaat er gemoedelijk aan toe in Burgum. Deelname kost slechts 5 euro, de vrijwilligers zijn heel vriendelijk er doen slechts, pak 'm beet, 100 mensen mee.

Start - 5 km
Om 11.00u is de start op het Van Harinxma viaduct. Samen met 38 andere lopers begin ik aan de halve marathon. Vanaf de start pakt Burgumse Eritreeër Hagos Brhane de leiding. Hij zou vandaag een klasse apart zijn. Ik kom op een tweede plek te lopen en er sluiten vier lopers bij mij aan. Ik loop steady 4.00 min/km. De anderen blijven in mijn kielzog. Na vijf kilometer krijgen de wind een beetje tegen maar niemand neemt over. De tegenstanders zijn blijkbaar van plan om eerst 'mijn bord leeg te eten' zoals dat in wielerjargon heet. Ik besluit naar links van de weg te gaan om mijn neus te snuiten. Ik houd wat in zodat de rest mij wel moet passeren. Deze tactische truc werkt en nu loop ik achteraan de groep uit de wind.

5 km - 10 km
Inmiddels sneeuwt het en lopen we over het onverharde. Diegene die nu de kop heeft is niet van plan om ons te laten profiteren. Hij geeft er telkens een 'flinke snok aan'. Daarmee pakt hij 5 tot 10 meter maar dat loopt de rest vervolgens weer dicht. Hierdoor gaat het wel iets trager.

10 km - 15 km
Bij 10 km pak ik de kop en versnel iets. Ik krijg één loopster mee. Dit blijkt Mireille Baart. Zij was in 2017 Nederlands kampioen op de marathon in 2.44,21. We lopen in deze fase 3.55 min/km. Bij haar lijkt het makkelijk te gaan. Bij mij kost het moeite maar ik loop liever samen dan alleen.

15 km - finish
Na 15 kilometer besluit ik Mireille te laten gaan. Het tempo begint me teveel moeite te kosten en ik wil 15 dagen voor de marathon ook niet te diep in de reserves tasten. Vanaf nu gaat het ook moeizaam. Toch is de traagste kilometer 4.18 min/km terwijl het voelt alsof ik geparkeerd sta. Dit moet ik onthouden voor de marathon! Soms voelt het moeizaam, maar zit het tempo er nog wel in. Uiteindelijk finish in als 2e heer en als 3e overall. Mijn tijd is 1.26,53. Het parcours is wat te lang, mijn tijd op de halve marathon was 1.25,30. Niet slecht maar ik had toch gehoopt het tempo van 4.00 min/km tot het einde vol te kunnen houden.

Janetta liep sinds lange tijd een wedstrijd. Ze liep de 10 kilometer binnen de 50 minuten en werd 4e. Sonja kwam kort daarna als 5e binnen.

Strava details

Midwintermarathon Apeldoorn

Een aanrader, dat is de Midwintermarathon in Apeldoorn. De Asselronde, welke ik vandaag liep, heeft een lengte van 25 kilometer. De route is gevarieerd, onderweg geniet je van bos heide en heuvels. Als de zon schijnt en er ligt sneeuw, zoals vandaag, is het een schilderachtig landschap.

Omstreeks 9.00u vertrekken we (Joost, Marco en ik) vanuit Tolbert naar Apeldoorn. Na een klein op onthoud, een ruitenwisser gaf de pijp aan Maarten, komen we ruim op tijd aan. Het is buiten zonnig maar wel fris. Nadat we ons hebben omgekleed blijven we zolang mogelijk binnen om warm te blijven. Warmlopen doen we tijdens de eerste kilometers van de wedstrijd wel. Voor ons alledrie is het een 'trainingsloop'. Marco en Joost zijn in voorbereiding op de 60 van Texel (7 april 2019) en ik zelf op de marathon van Hamburg (30 april 2019).

Start - 6 kilometer
Om 11.45u klink het startschot. Mijn plan is om vandaag wat sneller te lopen dan mijn beoogde marathontempo. Ik wil de eerste 10 / 15 km lopen op tempo 4.10/4.12 en daarna eventueel iets versnellen. Tijdens de eerste 5 kilometer gaat het moeizaam. Ik loop gemiddeld 4.20 min/km terwijl het wel moeite kost. Zou dit komen omdat we niet hebben warmgelopen? Vervolgens krijg ik bij kilometer 6 de eerste klim voor de kiezen. Dit gaat ook niet van harte. Met moeite loop ik deze kilometer in 4.30 min/km.

6 - 20 kilometer
Na de eerste heuvel begin ik me beter te voelen. Ik focus me ook een dame met een politie-outfit. Op de vlakke kilometers gaat het tempo omhoog naar 4.05 min/km en omlaag duikt de tijd ruim onder de 4.00 min/km. Niemand haalt mij meer in en er formeert zich een groepje achter mij. Tot aan de Amersfoortseweg (bij kilometer 16 km) ben ik de chauffeur van deze groep. Ik loop blijkbaar een goed en gelijkmatig tempo voor al mijn 'passagiers'. Bij 16 kilometer kom je op de Amersfoortseweg. Hier begint de tweede en tegelijk zwaarste klim van de dag. In vorige edities heb ik mezelf op dit stuk weleens opgeblazen. Vandaag, met mijn ervaring, behoudend omhoog. De lopers in mijn groepje lopen mij stuk voor stuk voorbij. Ik laat het gebeuren. Het tempo daalt naar 4.25 min/km maar ik hou hierdoor wel genoeg reserve voor een mooi slot.

20 - finish

Vanaf kilometer 20 loop je naar beneden. Vorig jaar had ik me opgeblazen deed ik 23 minuten over de laatste 5 kilometer. Nu was ik 'relatief' fris en nam ik me voor om deze laatste 5 kilometer binnen de 20 minuten af te leggen. De weg loopt valsplat omlaag. Als je benen (nog) goed zijn loopt het fantastisch. Ik kan steeds sneller en haal wat mensen in. Ik weet de kilometers af te bouwen van 4.04 naar 3.57, 3.47, 3.52 en de laatste, vlakke kilometer in 3.44. Dit samen zorgt voor een laatste 5 kilometer in 19.24. Ik finish na 1.43,27 seconden. Vooral de laatste 5 kilometer stemmen mij tevreden.

Joost en Marco lopen beide ook zeer sterk. Joost finisht na 1.54,34 (4.35 min/km) en Marco na 1.52,03 (4.29 min/km). Geweldige prestatie heren. Qua duur en snelheid zit het wel snor voor een 25 kilometer. Al is 60 kilometer op Texel hele andere koek. Succes met de verdere voorbereiding(en).

Hoogteprofiel Asselronde

Marathon Valencia

Sinterklaas was inmiddels vanuit Spanje naar Nederland gekomen en ik volgde de omgekeerde reis. Op donderdag 29 november vertrok ik naar Spanje voor de marathon van Valencia. Samen met Kees, Frank en Peter begon het avontuur op donderdagnacht om 0.55u op Groningen CS. Vanuit daar reisden we met de Flixbus voor slechts € 8,99 naar Schiphol, voordelig en snel. Eenmaal op Schiphol aangekomen was het nog even wachten op onze vlucht. Om 6.45u vertrok ons Transavia toestel naar Valencia. Na veilig geland te zijn bracht de metro ons naar het Hostel. Daarna zijn we de stad gaan verkennen.

Kenmerkend voor de stad is Jardín del Turia. Dit is een park aangelegd in de drooggelegde bedding van de rivier de Turia welke in 1957 door een overstroming veel schade aanrichtte en vele mensenlevens kostte. Het park doet nu dienst als recreatiegebied met veel sportfaciliteiten en goede wandel-, fiets- en hardloopmogelijkheden. Aan het uiteinde van het park bevindt zich het Ciudad de las Artes y las Ciencias, oftewel de Stad van de Kunst en de Wetenschap. Dit is Valencia’s meest toonaangevende bezienswaardigheid. Het futuristische gebouwencomplex is gebouwd om meer toeristen naar de stad te trekken en dienst tevens als start en finish locatie van de marathon. 

Zondag 2 december 8.30u was dan zover, de wedstrijddag. De voorbereiding was uitstekend verlopen. De weersomstandigheden waren ideaal; bij de start was het 13 graden en de temperatuur zou langzaam stijgen naar 18 graden rond het middaguur. De zon staat ook in Valencia in december wat lager aan de hemel waardoor je veelal in de schaduw van de gebouwen kunt lopen. Dit maakte dat ik het aandurfde om een poging te wagen om de marathon binnen de 3.00,00 te volbrengen. Om dit te halen moet je een gemiddeld tempo lopen van 4 minuut 15 seconden per kilometer. Zou het lukken?

0 – 20 kilometer

De eerste kilometer tijdens een grote stadsmarathon is altijd druk. In Valencia is dit niet anders. Ik was niet van plan me druk maken als ik in deze kilometer een paar seconden verlies. Het verlies blijkt erg mee te vallen. De eerste kilometer  leg ik af in 4.20 en vanaf de tweede kilometer is er ruimte genoeg. Ik heb het juiste tempo direct te pakken. Alle kilometers tot de 20 gaan tussen de 4.11 en 4.21. Het gaat erg makkelijk en ik hoef weinig moeite te doen voor het tempo. Ik moet me eerder beheersen om niet harder te gaan lopen dan dat ik een tandje bij moet zetten. Dit is het goede gevoel 😊 Ik moet in deze fase wel nodig plassen. Dit leidt af en besluit even een sanitaire stop in te lassen, het tijdverlies blijft beperkt, deze kilometer gaat in 4.21.

20 – 30 kilometer

In deze fase loop ik nog steeds comfortabel. Halverwege kom ik wel enkele tellen boven de 1.30 door. Voor een sub drie uur zal ik dus een negatieve split moeten lopen. Er loopt een Griekse dame voor mij met twee mannen welke het geplande tempo lopen. Ik sluit me bij hun aan. Het gaat nog steeds makkelijk al blijkt de hartslag wel iets op te lopen. Tot aan de 20 kilometer lag mijn hartslag stabiel op 155 per minuut en deze loopt richting het 30 kilometerpunt langzaam op naar 164. Het tempo dat we lopen blijft telkens strak op 4.15 al moet ik er meer moeite voor doen.

30 – tot de finish

De Griekse dame vertraagt in deze fase van de wedstrijd. Ik wil 4.15 blijven lopen en loop er bij weg. Ik begin veel mensen in te halen. Ik sluit aan bij een man met pet die aangeeft ook graag binnen de 3.00u te finishen. Ik kan hem goed volgen al moet ik me wel meer concentreren om het tempo te kunnen blijven lopen. Ik focus mij op een hoge pasfrequentie zoals we bij de trainingen van Peter hebben geleerd dankzij de metronoom. Bij 38 kilometer moet ik mijn metgezel laten gaan. De bovenbenen voelen niet goed meer. Het tempo is er volledig uit zo voelt het. Toch blijken kilometer 38 en 39 nog in 4.27 en 4.40 te gaan. Daarna voel ik me echt niet meer goed en heb ik wandelpauzes nodig om de bovenbenen te ontlasten. Het schiet nu helemaal niet meer op. In de slotfase wissel ik lopen en wandelen met elkaar af en zakt het tempo naar 6.30 min/km. Onder de boog van kilometer 41 word ik opeens misselijk. Vrijwel direct moet ik overgeven. Gek genoeg gaat het daarna weer iets beter. De laatste 600 meter weet ik weer rennend af te leggen mede door duizenden mensen langs de kant welke mij stonden op te jutten wanneer ik wandelde en mij beloonden met een applaus wanneer ik de looppas er weer in bracht. In de laatste rechte lijn probeer ik nog te versnellen maar dat lukt niet meer. De kramp zou er dan aan alle kanten inschieten. Uiteindelijk finish ik na 3 uur 8 minuten en 19 seconden.

Peter, Kees en Frank finishen even later. Peter finisht in 3.13 maar hoopte vooraf iets sneller te zijn. Kees en Frank finishen na 3.39 een zijn zeer tevreden. Het was een schitterende marathonreis en een fantastische ervaring. Ik kan de marathon Valencia van harte aanbevelen. De organisatie was prima en het mediterraanse klimaat zorgt ervoor dat het ook in december heerlijk vertoeven is in Valencia. Na de marathon zijn wij nog even gebleven en zijn op dinsdag weer terug naar Nederland gevlogen.

Klik hier voor enkele foto's van de reis.

De kilometertijden, tot 38 km 'op schema'